Dersimin olmadığı bir bahar sabahı. Erkenden kalkıp Atakule’nin yolunu tutuyorum. Uzun bir yolculuk: Çayyolu ve Atakule. Şehrin iki ucu. Ama hiç de şikayetçi değilim. Zeki...

Alışveriş merkezlerinin içinde yemek yemeyi bir türlü sevemedim. Yemek katlarındaki aşırı kalabalık, sinema bileti kuyrukları, kata hüküm süren beklemiş yağ kokusu… Yemek katından sıyrılıp alışveriş...

Çankaya’da oturduğumuz zamanlarda en yakın sinema Atakule’deydi bizim için. Her karne günü güzel bir animasyon seçilir, sinema sonrasında kalan harçlıklarla en alt kattaki oyun salonu...